SUB LA KREPUSKA LUMO

Foto by АКО ТЕ ИМА ЛЮБОВ, via Facebook

Sub la krepuska lumo

Sergio de Sersank

Ĉe la piedoj

de la poeto

subite falas

disa folio.

Lasita al vent’

jen ĝi ruliĝas,

trovas alian.

Ambaŭ,  perditaj,

fuĝas je ĉio.

Dank’ al la vent’,

aliajn alligas.

Ĵus unuiĝintaj,

tuj apartiĝas,

kaj, ruliĝante,

malaperiĝas.

Tiel, la amoroj

de ni vivitaj:

fragilaj ĉenoj -

disaj folioj

al vent’ lasitaj.

... Sole vojirante,

la poet’ grizhara

nun rememoras,

kun ia dolor’,

de l’ vanaj serĉoj

mortitajn revojn

en sia kor’.

(El libro “Estado de Espírito”)

Tradukis:

Sergio Santos Cunha

................................................................................................................................................................

PARA LER O POEMA EM PORTUGUÊS copie e cole no navegador:

http://sersank.blogspot.com.br/2013/06/crepuscular.html